تمامی قرارداد های اختیار معامله  دارای تاریخ سررسید می باشند و تاریخي است كه پس از آن، قرارداد منقضي ميشود.

زمانی که سرمایه گذاران دارای موقعیت های قرارداد می باشند دو حالت به وجود می آِید :

۱- بستن موقعیت خود از طریق اخذ موقعیت مقابل قرارداد با توجه به دلایلی از جمله تغییر پیش بینی های سرمایه گذار 

2- عدم اعمال اختیار ( این مورد به اختیار خریدار بستگی دارد ، یعنی در صورتی که خریدار قرارداد خود را نخواهد اعمال کند، اتفاق خواهد افتاد.)

۲- موقعیت باز و اعمال قرارداد از طریق تسویه نقدی و یا فیزیکی

 

تسویه نقدی

 

در این نوع تسویه قیمت مبنای دارایی پایه در زمان تسویه نقدی ملاک تسویه است .

اعمال تسویه نقدی منوط به موافقت هر دوطرف قرارداد یعنی خریدار و فروشنده می باشد. درصورتی که در مشخصات قرارداد امکان تسویه کسری از قرارداد به صورت نقدی وجود داشته باشد، ممکن است مقداری از قرارداد مربوطه به صورت نقدی تسویه شود و مابقی آن تسویه فیزیکی خواهد شد.

مبلغی که به حساب مشتری منظور می شود اختلاف قیمت موجود در قرارداد و قیمت شاخص در روز تسویه نقدی بر اساس تعداد قرارداد است .در این نوع تسویه دارایی به صورت فیزیکی به پرتفوی مشتری (خریدار) اضافه نخواهد شد و هم چنین از دارایی فروشنده نیز کسر نمی شود.

تاریخ تسویه نقدی یک روز قبل از تاریخ سررسید قرارداد می باشد.

 

تسویه فیزیکی

 

تسویه فیزیکی برای فروشنده اختیار خرید و خریدار اختیار فروش مستلزم وجود دارایی پایه در پرتفوی شخص می باشد. در صورتی که شخص فاقد دارایی مربوطه باشد تسویه به صورت نقدی انجام خواهد شد.انجام این نوع تسویه برای خریداراختیار خرید و فروشنده اختیارفروش مستلزم تامین ارزش بازار قرارداد اختیار معامله به علاوه هزینه های تسویه نهایی است و در صورتی که وجه کافی را دارا نباشند تمامی مسئولیت با کارگزاری است. در این مدل تسویه دارایی مذکور از پرتفوی فروشنده کسر و به پرتفوی خریدار اضافه می شود.